Het is niet of je nu wel of niet een relatie hebt, of wel of niet met goede vrienden om kunt gaan, of wel of niet dat je in een nieuwe lachwekkende “lockdown” komt, of wel of niet in een zelf quarantaine gaat zitten, die nergens op slaat.
Het maakt allemaal niet uit. Of het nu de laatste donkere maanden van het jaar zijn of niet.
Het maakt niet uit.
Dit is een tijd waarin veel mensen zich alleen op de wereld voelen. Zichzelf alleen in hun wereld ervaren. Een wereld die voor veel mensen heel erg klein is geworden.
Die wereld was al niet meer wat het was en hoe graag we het ook zouden willen, die oude wereld komt niet meer terug.
Het is weg en blijft weg.
Foetsie.
Salut. It’s gone.
Hoort definitief bij ons verleden.
De ene dag gaat het beter dan de andere. De ene keer kunnen we beter met het alleen zijn omgaan, dan de andere dag. Op dagen dat we druk zijn naar ons idee en af en toe in interactie zijn met de buitenwereld, vooral als er nog een aardbewoner wakker blijkt te zijn, doet ons goed.
De andere dag lijkt het alsof die dag daarvoor niet heeft plaatsgevonden en komt het alleen zijn, als een boemerang weer terug.
Alleen en niet eenzaam.
Of alleen en eenzaam.
Of eenzaam en niet alleen.
Soms wouden we dat de wereld een liefdevolle deken was, die ons omhulde met warmte, gezelligheid en genot.
Maar diep in ons hart weten we dondersgoed dat het niet in die buitenwereld te vinden is en al helemaal niet bij die ander. De leegte en de eenzaamheid zit in onszelf.
Ongeacht hoe ons leven eruit ziet en al dan niet, hoe druk we zijn.
Alleen voelen of eenzaamheid is een “gevoel”. Een gevoel IN onszelf, welke ons uitnodigt om diep in onszelf te ervaren, waar wij de leegte van het leven, durven toe te laten.
Er te durven laten zijn.
Waarom is dat zo belangrijk?
Door de leegte IN jezelf toe te laten, komen je lichaamscellen tot een andere instelling. Namelijk, dat het goed is om het NIETS er te laten zijn.
In het niets, is namelijk AL dat is.
Een leegte die niet opgevuld wordt met de buitenwereld of ingevuld wordt door anderen, is een heilzame leegte die je lichaam en geest klaar stoomt voor een andere overgang:
De overgang van “opvulling” naar “invulling”.
Veel mensen vullen hun leegte op met afleiding, werk, drukte en oppervlakkige geneugten.
Hun lichaamscellen en dus DNA codering neemt dan telkens de boodschap tot zich dat zodra er leegte waarneembaar is, er iets of iemand anders nodig is om dit op te vullen.
Gevolg:
Hun DNA blijft steken bij de eerste twee strengen programma’s, die inhouden dat het leven in een lichaam en in een derde dimensie, al wat nodig is.
Het verlangen van dit DNA blijft dus steken in de behoeftigheid dat net als Remi, in “Alleen op de Wereld”, er een oude wijze man “Vitalis” nodig is, die hem onder zijn hoede neemt.
Maar al wat nodig is bevindt zich IN de leegte, die zoveel mensen vandaag de dag ervaren.
Het durven toelaten van de leegte en de eenzaamheid er laten zijn.
Er is moed voor nodig en soms vloeien er tranen. Maar toch is deze leegte vandaag dag van wezenlijk belang!
Waarom?
Omdat deze Eindtijd een mega verandering in de vorming van een nieuwe mens kan bewerkstelligen! En een mega verandering in een menselijk systeem, begint nou eenmaal heel subtiel als veranderingen binnen diens DNA.
Het menselijke DNA heeft met andere woorden, deze leegte nodig om zichzelf te upgraden naar een vervullende, hogere versie van zichzelf!
Bij een kleine groep mensen is deze verandering al volop gaande. En indien men de leegte, de eenzaamheid en het alleen zijn durft toe te laten, sterker nog, er zich helemaal in durft te wentelen en het alle ruimte te geven, dan krijgt het menselijke DNA de ultieme kans tot ontstijging van zijn eigen beperkte zelf!
De upgrade van dit DNA is de bakermat voor de nieuwe mens van de toekomst!
Zodra we ons DNA deze mogelijkheid niet geven, dan zal de huidige mens in zijn huidige habitat binnen enkele generaties uitsterven.
(om plaats te maken voor de nieuwe technologische mens).
De vele klachten die gepaard gaan met deze grootste upgrade ooit van het menselijke DNA, liegen er niet om:
Van heftige lichamelijke klachten en ziektebeelden, tot intense geestelijke processen.
Maar alles dient het hogere doel van het Goddelijke Plan:
Wil de mensheid overleven na enkele generaties en het transhumanisme het hoofd blijven bieden, dan zal het huidige menselijke DNA de grootste verandering ooit in de tijd moeten ondergaan.
De noodzakelijke transcendentie van een afgezwakt, vlak DNA, naar een hoger frequentie, multidimensionaal DNA.
Als mensheid dienen we te aanvaarden dat ons huidige ras, aan grote veranderingen onderhevig is, waarbij het onoverkomelijk is om als wakkere persoon, deze enorme interne veranderingen te vermijden.
Acceptatie van de leegte, de eenzaamheid en het alleen zijn/voelen, hoort daar nou eenmaal als een vaststaand feit bij.
Alleen op de wereld.
Soms kan het niet anders.
Helma Broekman
