De C druk is overal steeds beter merkbaar en wint terrein. En hoewel aan de oppervlakte lijkt alsof de regels zich gaandeweg steeds meer versoepelen, ben ik bang dat schijn bedriegt.
Het is een bekend psychologisch spelletje wat inmiddels iedereen wel zo’n beetje kent.
Het is net als met brugklassers die voor het eerst bij de onbekende leraar in het lokaal komen:
De eerste weken worden ze zeer streng benaderd en aan banden gelegd, om gaandeweg steeds wat meer de teugels te laten vieren en minder streng voor ze te zijn.
Elke brugklasser zal je vertellen dat de leraren aanvankelijk hufters zijn, maar gaandeweg het schooljaar toch nog wel meevallen.
Doel is om de leerlingen eerst bang te maken voor het gezag van de leerkracht en geheid dat ze wel krimpen.
En nadat de onbesproken wet van “wie is het sterkst en wie heeft de meeste macht”, beklonken is, mag er wat meer speelruimte voor de leerling komen. Omdat elke leraar ook wel weet, dat je die bruggers niet een heel schooljaar in de tang houdt.
Zo ook met de mens:
In de illusie van meer vrijheid geven, zitten we ondertussen al flink in de tang.
Alles wordt toegedekt met de valse mantel der liefde voor onze gezondheid.
En hoewel het officieel niet verplicht is om je te laten testen en vaxen, is de sociale druk inmiddels enorm.
We hebben nog steeds vrijheid van meningsuiting maar zodra je openlijk verkondigd dat je het een groot fake verhaal vol met bullshit vindt, wordt je bijna afgemaakt middels blikken die kunnen doden.
Of je wordt genegeerd of buiten de groep gezet. En hoewel je zelfisolatie lachwekkend vindt, raak je ongewild toch sociaal geïsoleerd.
Want we hebben het wel door:
De komende zomermaanden de regels wat versoepelen en meer evenementen toestaan met mensen bij elkaar.
Iedereen wordt los in de kop en ziet de zomerkriebels al door het vege lijf gieren.
De meesten hunkeren naar meer actie en vertier in hun leven dan het afgelopen jaar is geweest.
Wie houdt nou niet van buitenkant?
Saaie mensen en dooie pieren kiezen voor de binnenkant. De echte mensen van de wereld, stoere gozers en wulpse vrouwen willen erop uit.
En ach, wie geeft ze ongelijk?
De zon gaat in deze prachtige lente toch wel een keer schijnen en temperaturen lopen heerlijk op.
De mens wil dansen, lachen en plezier maken.
Vrijheid, blijheid.
Geen zorgen, geen angsten, leven dat willen we!
Aan de oppervlakte is alles koek en ei en verloopt alles op rolletjes.
Maar…
Onder die prachtige buitenkant verschijnen de eerste barstjes. Niets is nog wat het lijkt.
Geleidelijk aan zullen de weledel gerechtigde heren en dames, vanuit hun geheime desk wellicht onder het genot van een glaasje champagne, hun wellustige machtsspelletjes bespreken.
De regels worden opnieuw strak aangehaald. Misschien nog sterker dan hiervoor.
Niets wat nog langer mag, niets wat nog langer kan. Want de C druk is hoog. En zij hebben zorg voor onze gezondheid.
En al die lachende, spelende en buitenkant levende, plezier makende mensen…
Snakken naar het moment om zich te laten vaxen.
Hoe eerder hoe beter: hoe sneller ze weer kunnen genieten. Naar het buitenland met een bewijsje op zak.
Zij kunnen dan in deze prachtige lente, al wel de zon op zoeken.
Terwijl wij nog maar eens zuchtend een wandelingetje maken rondom ons eigen huis.
Tenminste, als de overheid ons die inmiddels al niet heel subtiel en voor eigen bestwil, middels onze belastingcenten heeft afgepakt.
We moeten voor elkaar zorgen toch? Iedereen gelijke rechten, gelijke kansen.
Hoe zat het ook weer met bruggers?
Haal eerst de broekriem aan, zodat ze geen lucht kunnen krijgen.
Zodra ze monddood zijn gemaakt en niet meer vrijuit kunnen ademen, geef je weer een beetje toe.
De mens blijft naar vrijheid hunkeren. Er hangen straks overal pamfletten met:
“haal hier je vax, dan mag je max!”
Het spel van de vis die in zijn ronde vissenkom, naarstig naar een veilig hoekje zoekt. Maar nooit kan vinden wat het werkelijk zoekt:
De VVV.
Vrijheid – Vrolijkheid – Veiligheid.
In plaats daarvan komt het aan bij die andere VVV:
Valsheid – Volgzaamheid – Vax beleid.
Maar het is een prachtige lente…
Helma Broekman
Lichtkind – Lightchild
Comments